رسول فروغ‌فرد محمد تقی‌پور پزشکی را تصور کنید که با یک بیمار مواجه میشود. بیمار مبتلا به بیماری سختی است. درمان هم سخت است اما غیرممکن نیست. پزشک می‌داند که پزشک دومی وجود دارد که می‌تواند این بیمار را درمان کند. اما او آگاهی دارد که پزشک دوم حاضر به درمان بیمار نیست. رسالت پزشک اول، به‌عنوان کسی که چندین سال در دانشگاه یاد گرفته چطور به درمان بیماری‌ها بپردازد، در چنین شرایطی چیست؟ آیا باید دست روی دست گذاشته و مایوسانه بیمار را جواب کند؟ یا نه، باید فکر کند، راجع به بیماری بیمار صحبت کند و امیدوارانه دنبال راه‌حل باشد؟ طبیعی است که راه‌حل اول منجر به مرگ بیمار میشود. پزشک اگر راه‌حل اول را انتخاب کند احتمالا به علم پزشکی بی‌اعتنا بوده است. اما راه‌حل دوم ضمن اینکه با احتمال کم ممکن است منجر به احیای بیمار شود، پزشک را نیز به لحاظ ذهنی آرام نگه می‌دارد. او دیگر در آینده خود را سرزنش نمی‌کند. این سناریو روایت مسعود نیلی از رسالت اقتصاددانان در برهه فعلی است. او در سومین نشست از سری نشست‌های هم‌اندیشی و گفتوگو» که هر دوشنبه ازسوی گروه رسانه‌ای دنیای‌اقتصاد» برگزار میشود، به تحلیل رسالت اقتصاددانان پرداخت. رسالت در سر زمینی که همواره شاهد ندای اصلاحات اقتصادی بوده اما این ندا هرگز به سرانجام نرسیده است. در این داستان، اقتصاد رنجور ایران نقش بیمار را بازی می‌کند. پزشک اول اقتصاددانی است که سال‌ها در دانشگاه کتاب ت‌گذاری خوانده و پزشک دوم نیز تمدارانی هستند که به راه‌حل‌های اقتصادی بی‌اعتنایی می‌کنند. این اقتصاددان برجسته از ایدئولوژی ت‌گذاری» نامنعطفی صحبت کرد، که به باور وی ریشه تجمیع چالش‌ها و ظهور ابرچالش‌های چندگانه در دهه‌های گذشته بوده است. به باور نیلی علاوه‌بر تحریم‌ها، اقتصاد ایران اکنون از فقدان یک انسجام تحلیلی رنج می‌برد. این اقتصاددان ضمن تایید سختی‌های پیش‌روی اقتصاددانان، یاس و ناامیدی را خط قرمز اقتصاددان نامید. به عقیده او، اقتصاددان در وادی تلاش برای اصلاحات باید فکر کند، تحلیل کند، در چارچوب علم اقتصاد دنبال چاره باشد، بنویسد و نشر دهد.
بیمار ,پزشک ,درمان ,اقتصاددان ,راه‌حل ,اقتصاد ,بیمار را ,منجر به ,که پزشک ,راه‌حل اول ,است که
درباره این سایت